Kyle Broad/unsplash.com
Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Depresja to zespół zaburzeń nastroju i aktywności, które utrzymują się przez długi czas i powodują znaczne zakłócenia funkcjonowania pacjenta w codziennym życiu. W odróżnieniu od krótkotrwałych epizodów smutku i przygnębienia, depresja trwająca wiele miesięcy może być wyniszczająca, prowadząc do stałego odczuwania apatii, braku motywacji do działania i braku aktywnego uczestnictwa w życiu rodzinnym i społecznym.
Chociaż objawy depresji są charakterystyczne, ich nasilenie może się różnić, dlatego pacjenci zawsze wymagają indywidualnego podejścia.
Depresja może mieć różnorodne przyczyny, a lekarze dzielą je na endogenne (konstytucjonalne) oraz egzogenne (zewnętrzne). Czynniki egzogenne związane są z intensywnym oddziaływaniem stresujących sytuacji, np. utrata bliskiej osoby, choroba somatyczna. Z kolei czynniki endogenne to uwarunkowania wewnętrzne, w tym także genetyczne. Uważa się, że skłonność do depresji jest dziedziczna.
Epizody depresyjne oraz zespół depresyjny mogą pojawić się także w przebiegu innych chorób, takich jak nerwice czy zaburzenia odżywiania, a także jako skutek nadużywania substancji psychoaktywnych.
Pierwsze objawy depresji są często zbliżone do symptomów charakterystycznych dla jesiennej chandry, jednak w odróżnieniu do krótkotrwałego obniżenia nastroju, depresja jest chorobą przewlekłą.
W każdym rodzaju depresji występuje zbliżony zespół objawów, choć stopień ich nasilenia i moment, w którym się pojawiają są zróżnicowane i u każdego z pacjentów występują nieco inaczej. Lekarze dzielą objawy na podstawowe i wtórne. Podstawowe objawy to m.in.: obniżenie nastroju, spowolnienie myślenia, osłabienie czynności intelektualnych i ruchowych, nadmierne i nieuzasadnione czynnikami zewnętrznymi odczuwanie zmęczenia, a także objawy somatyczne (np. problemy z trawieniem, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia snu) oraz zaburzenia lękowe.
Objawy wtórne obejmują depresyjne zaburzenia myślenia, włącznie z myślami samobójczymi, a także wycofanie z życia społecznego, aż do zaniedbania higieny osobistej i jakiejkolwiek dbałości o wizerunek społeczny.
Depresję trzeba leczyć, ponieważ jest to choroba psychiczna, która może prowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia i życia pacjenta. Nieleczona depresja może powodować pogorszenia jakości życia, izolację społeczną, zwiększenie ryzyka występowania chorób somatycznych, a nawet samobójstwa.
Leczenie depresji może pomóc w złagodzeniu objawów, poprawie samopoczucia, funkcjonowaniu społecznym oraz zmniejszeniu ryzyka powikłań.
